güvenmiyorum kelimelere
hiç birinin bir hükmü
yok
cümleler de ona
keza
sözlerin de içi
kof
osuruktan teyyare
misali
ne vuruyorlar nede ulaşıyorlar
menzile
hep ıska hep ıska
sıska da desek olur
yani,

dört köşe yuvarlak olmuş şu
dünyada
hep dönüyor hep dönüyor
vaziyet
kurşun dökmeye
icap
sebebsiz hiç bir şeyin kıymeti yok
gari
beklenti her zaman hazır ve nazır
el açmış umuda
gidiyor gidiyor gidiyor
düşmüş yollara
biteceği de yok gibi
sanki
katıksız su misali desek
yeridir belki,

suç arama bahaneler
çok
kim kime dum duma
artık
üç kulluvallahi bir elham her şeye
kurban
işin belki en kolay
tarafı
pişir pişir koy
önümüze
afiyet olsun da demek düşer bize
hepimize
bu saatten sonra
inşallah maşallah
subhanallah,

kimse bilmez
daha ne kadar gider
bilmesine de gerek yok
zaten
tutturulmuş işte bir yol
git gide bildiğin
kadar
eski köye yeni adet mi
lazım
başına bela almak istemiyorsan
eğer
yetmiyormuş gibi
onca dert onca
keder,

o kadir
ne varsa ne yoksa
sen ise bir hiçe kul
gerçeğe hakikate dul
böyle istenmiş böyle olacak
elbet
geriye ne kalıyor
senden
akıl fikir
çılbır,
beni hiç hesaba katma
ben boşluğa bir çarçur bir
kambur
sen öyle san öyle
zannet
ne güzel işte
böyle gelmiş öyle gidiyor...

* Berlin,12.10.2018 *

Talat Özgen