GÜNEŞ SEVGİYE DOĞDUKÇA

Sevgi, kalplerde açan, ömrü besleyen duygu
Yüreğe doldukça bal, erdemli olur seven
Sebat, sadakat, vefa; özde hoşgörü, saygı
Acının, ıstırabın, olgunluk yolunda can
İnsanca var olmanın gizi Hak’tan armağan.

Bahar yeşil, gül umut; sevgiyle açar çiçek
Sabır dokur kozada, renk cümbüşü kelebek
Cömert ol, sevap işle, doğru ol sonsuza dek
Ömür ki akıp gider; solar ten, durur zaman
Devinimin çarkıyla, günbegün döner devran.

Toprağı besleyen su, şiirce akan dere
Dönüşümlü gün-gece, bir büyülü cendere
Maviliğe uçan kuş, aşk yakar semendere
İçten içe bağlılık, manaya varan düzen
İlâhi güzellikler, sanat görkemli gülşen.

Özden önce varoluş, acı-tatlı bilinci
Sevgi savaşımıyla, özü besleyen sancı
Toplumsal bütünleşme, sosyalleşmede öncü
Kardeşçe yaşam, barış, adil bölüşüm, güven
Özgürlük türküsünde vuslata varır insan.

İlim, bilim arttıkça; medeniyetler başlar
Evrensellik tacıyla, aşka eğilir başlar
Değişim kültüründe, pişer öz, pişer düşler
Edinimler, yitikler; yaşam çiçeğinde sen
Sevginin ateşinde yandıkça yanar beden.

Pozitif düşünceyle, kötülüğe karşı ol
Dünya fâni, aşk baki; mana âlemiyle dol
Farklılık harmanında, dostluğa uzanır yol
Bilgelik dergâhında, senaya varır eren
Derinden bağlılığa, güçlü sevgidir neden.

Huzur, aydınlık, sevgi; onca gam, onca üzgü
Maddi, manevi varlık; her şey ilâhi yazgı
Nice sınavdan geçer; nefis, estetik, sezgi
Sabır şerbeti içti; Eyüp, Yusuf ve Meryem
Güneş sevgiye doğdukça, gülce kokar evren.

GÜLŞEN ŞENDERİN.