su ve çelik..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ..çünkü bir kere sevmek!
yetiyor bütün harflere... (...) ateş çemberi içim. kül/ oldu -nuz. yanıyoruz! ve yaktılar parmak uçlarını çocuklar çünkü dalından bir elma çoktan yere düş/müştü çekiyor ve çekiliyorduk bir nefes ve derinliklerine yerin birer birer terli soluklarımızla geniş zamAnlarda anlarda dürtüsü yalnızlığın, doruklarına uzanır gibi tayların/toprakların taşların/ovaların ki bir sanık herkesin aklında köşedeki bankta karşı durakta aranarak bulanamayan sanık ki başladığımız yere dönüyoruz zamAnla su ve çelik ve zerrenin dönüşü kendine sürgünden dönenlerin çat kapı girmesi gibi çıkmazlarına sokağın d-üşüyor sözlerin sere serpe uzanıyor yere baharın dalları ve renkleri gibi baharın dağıtıyor/dağılıyor tüm coğrafyalara… (...) |
bir kere sevmek bin defa ölmekmiş.