TemenniYangınlar ortasında uyanırsan ansızın İçin için kavrulup sönmüş külü hatırla. Son bulmuş bir cümleye konmuş noktaysa sızın Gözleri yolda kalmış bir virgülü hatırla. Ellerine ellerin eli dokunduğunda Mızrabına hasretin teli dokunduğunda Saçlarına hüsranın yeli dokunduğunda Avuçlarında solmuş sarı gülü hatırla. Eğer gözlerindeki nemi saklayamazsan Gönlünün tetiğini aşkla yoklayamazsan Ellerinle diktiğin gülü koklayamazsan Sılayı gurbet bilmiş bir bülbülü hatırla. Sabahsız uykulara bensiz yattığın gece Mutsuz rüyalarına hayır kattığın gece En sonunda yorulup aşkı sattığın gece Ardından ağlayacak beyaz tülü hatırla. Var ettiğim her şeyi bir kalemde silmişken Baktığın her noktayı ömre menzil bilmişken Sevdanın karşısında sessizce eğilmişken Aşka layık gördüğün tek ödülü hatırla. |