/KIRIK AYNA/
Gözlerimde öfke ateşi,
elimde çakmak.. Aynada görünen yarısı yüzümün, kırılgan ölgün.. Sapsarı kesilmiş benzim, griye çalan mavi. İçimdeki çocuk ölmüş çökmüş ruhuma hüzün karışmış öfkeme.. kalbin derinliklerinde çağlayan, pınarları kurumuş.. Yitirmiş kaynaklarını, gözlerim alabildiğine siyah gökyüzü alabildiğine mavi.. Aynada yansıyan güneş kıvılcımlar çakıyor gözümde, bakıyorum bakıyorum kendime: Sonra güçlü bir darbe, ellerim kan içinde yüzüm kanar içerde.. Acıyı hissetmiyorum belkide içime sızıyor biryerlerden, derinden derine.. Kırılan camlar dağılıyor heryere, kırılan ayna toplanıyor sunmak için şerbetini zalim yar’e..! Sen şimdi öl.! Yıkılmayan inadında.. Yüzümü kırılan aynalarda ara, acımı hafifletme, yaramı sarma. Kaybol yokoluşlarında.... KaybOL..Gurur tepelerinin yamaçlarında. geri dönmeye kalkma..!.. 03--01--08 01:30 [ /kalin |
yüzüm kanar içerde..
Acıyı hissetmiyorum belkide
içime sızıyor biryerlerden,
derinden derine..
İçimden birşeyleri kopardın.yüreğine sağlık..