Cenneti görmek için bundan sonra bir kula
Daha tahammülüm yok aşk denilen zehire
Kor üstünde yürüyüp bir daha çıkmam yola
Sanma daha uğrarım aşk denilen şehire



Kalbimi kurban edip ne yazık bir kez daha
Sanmıştım bu girdabın zindanını yıkarım
Bir kez daha yıkıldım ve sarıldım eyvaha
Ne bir gece yaşadım ne sabaha çıkarım



Neredeydin sensizlik hüküm sürerken gün gün
Açsın diye beklerken toprağımda hislerin
Nerdeydin yapıyorken matemle her gün düğün
Kirpiğimde çürüyüp giderken nergislerin



Bir kuş gibi titrerken elinin arasında
Boğazımı binlerce el sıkarken nerdeydin
İçten içe kanayan kalbimin yarasında
Bedenden yavaş yavaş can çıkarken nerdeydin



Ne demiştim hatırla ellerini çekerken
İterken yüreğimi yalnızlık kıyısına
Viran edip ömrüme hicranını ekerken
Ne demiştim hatırla gömülürken yasına



Hatırla gidiyorken terki meziyet bilip
Yanına cesedimi al bile diyemedim
Aldığım her nefesi sensiz eziyet bilip
Gitme son baharımsın kal bile diyemedim



Layık görmeyen sendin sevmeme adam gibi
Destansı bir sevdayı kör feleğe mâl ettin
Hani Sultaniçeydin sendin güzelin dibi
Güzelim diye diye sevmeyi ihmal ettin



Şimdi git övündüğün güzelliğinle yaşa
Geç kaldın kollarına alıyor tabut beni
Diz çökme af dileme ben Tanrı mıyım haşa
Kirli mahzenlerinde yaşatma unut beni



Unut beni küflendi gönlümün kırıkları
Bir zalim alıp gitti yüreğimi uzağa
Unut. Sildim defterden senli hıçkırıkları
Yavru ceylan değilim daha düşmem tuzağa



Yokluğum günden güne süzülsün ellerine
Gittin ya acımadan viran edip düşlerim
Artık çok geç inanmam gözünün sellerine
Dolunaysız gecene kapaktır gülüşlerim

Demiştim lazım olur adresimi al benim
Kapını aşk çalarsa tutunacak dal benim