SABRIN SONUKulağı sağır kılan şeytanların sesinden Gözleri ama olur bakarlar göremezler Adresi bilinmeyen iblisin nefesinden Haramla yaşayanlar Hakka yüz süremezler İnanalar zikreder her anı Rabbe adar Gözyaşıyla yıkarlar günahkâr bedenleri Hak için sabredenler her gün bir ömür kadar İmanıyla şükreder sormazlar nedenleri Zulüm icat ederler kanayan yarasından Vakitsiz acılarla nice canlar sökülür Günahsız gönüllerin çölleri arasından Özgürlükler alınır hayalleri yıkılır Yürüdüler üstüne hiç nedensiz durmadan Bunlar karanlık beyin dediler sürüyerek Dövdüler ve sövdüler neden niçin sormadan Bir asır böyle geçti ömürler çürüyerek Yaptıklarını yazsam ne söz yeter ne kâğıt Baktığımız her yerde şeytani yüzler vardı Semayı kaplamıştı bin hüzün bin bir ağıt Yürekleri inciten küfürler sözler vardı Sormayın hangi acı bu kadar uzun sürer Ama geldik sonuna surları yıka, yıka Zalimlerin kalesi yıkıldı birer, birer Onursuz yaşıyorlar maziye baka, baka Şimdi tüm inanalar ben denen şerden uzak Atiye gülümseyip yürüyorlar sabaha Karanlık gördükleri ihtimal yerden uzak Rükû ve sücut ile eriyorlar sabaha Kâbus bitti, ömürler güne yüz sürmese de Gecikmiş cevapların verilme zamanıdır Mevsimler kış geçerken hiç bahar görmese de Karanlığı çarmıha şimdi germe anıdır. Muzaffer TEKBIYIK |