Seni Hiç Sevmedim ki
Ben seninle açtığım fallarda ki her sözün
Çıkışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki Bir tatlı busen ile içime düşen közün Yakışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki Üstüme yıkıp gittin bu sevdanın suçunu Artık hiç bir şeyimsin yok nedeni niçini Bana kızdığın zaman dudak büküp içini Çekişini sevmiştim seni hiç sevmedim ki Adım adım dolandım peşinde çember gibi Aşkınla maşuk oldum zavallı Kamber gibi Ama sıcak teninin bir misk-i amber gibi Kokuşunu sevmiştim seni hiç sevmedim ki Seninle göç eyledim sevdaların şehrine Bir kez dudak sürmedim ihanetin zehrine Sana canım dedikçe çağlayıp aşk nehrine Akışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki Seni gördüğüm zaman heyecandan çarparak Sevinçten uçuyordu bu kalp kanat çırparak İşte o anda senin gözlerini kırparak Bakışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki Sakın ola gücenme sitemime sözüme Sana yalan söylersem ters düşerim özüme Boynuma sarılırken gözlerini gözüme Dikişini sevmiştim seni hiç sevmedim ki Bu sana son şiirim hiç sallama başını Sen istedin hasreti çatma bana kaşını Hani her kavgamızda etekteki taşını Döküşünü sevmiştim seni hiç sevmedim ki Mutlu Aydurmuş |