Dağlar; deryayı öptü, taşlar gözyaşı döktü
Bir gün gelirsin diye, bekledim yıllar şahit
Gün battı akşam oldu mavi şafaklar söktü
Yokluğun sancım oldu, ekledim yıllar şahit

Bir çift sözüm var idi, beyan ettim âleme
Düşüncemi duygumu saldım sivri kaleme
Aşka âşık olup da, doydum gama, eleme
Yokluğun yükü ağır, yükledim yıllar şahit

Mahkûm duygular ile yaşlandı senelerim
Ateş düştü köz düştü, kavruldu sinelerim
“Yeter artık dur” dedi gözyaşı danelerim
Akıttım bir fincana, sakladım yıllar şahit

Acılarla yüzleştim, ömrümü etmedim zay
Esaret nedir düşün, yokluğun öyle varsay
Ne güneş doğdu güne, ne de gecelere ay
Gözünle kör gecemi, akladım yıllar şahit

Düşlerimde yaşattım, ölmedi hiç inancım
Her sabah uyanınca, canımı yaktı sancım
Seni sevebilmekti, bu dünyalık kazancım
Her gece sol yanımı yokladım yıllar şahit

Gelmez diyenler oldu, beklediğime değdi
“İnadım inat” dedim, dağlar bile baş eğdi
Varlığın ömrüm için, dünyadaki her şeydi
Kokunu esen yelden kokladım yıllar şahit

TEMEL ATA.....HENDEK