Ey Ruh! Gül değilsin ki, bülbülle ne işin var
Her sevgi bedel ister, vermek suç almak ayıp
Bilmez misin ki dünya, gerçek sevenlere dar
Seven her kalp el ister; nerde o kalp, el kayıp

Ey Ruh! Hasret çok yaman çeker misin ebedi
Menzilinde bir han var, bekliyor ne haldesin?
Vurgun yemiş gönüller, yakar köşkü mabedi!
Firdevs’e bir yol gider, sen niçin vebaldesin?

Ey Ruh! Çek şu hançeri, parçala, kes nefsini
Ondan gelen ne varsa, hoş görünmesin sana
Yargısız çok infaz var, çekme gönül hapsini
Ve aşk manasız kalıp, boş görünmesin sana

Ey Ruh! Göçme uzağa, dönemezsen üzersin
Sana bir can diyen var, bırakma kalır cansız
Sen ki halden anlarsın, denklemleri çözersin
Dost kahvesi içilmez, pişmemiş ve fincansız

Ey Ruh! Üzme üzülme sevgi Hak’tan hediye
Tefekkür et ve iste, vermek de, hak almak da
Sorma bos ver kendine; neden, nasıl, ne diye
Gönülde ask var iken, almakta hak, çalmakta

Ey Ruh! O’na bel bağla, koymaz seni çaresiz
Malik-ül mülktür Allah, O’ndan dile sevmeyi
Rahmet-i Rahman’dır O, ikram etmiş suresiz
O "Sevin" dedi; sevdik, zay etmez Hak emeği


TEMEL ATA