Unutuldun Belalım
İş işten geçti artık çığlar düştü bu aşka
Közün bile kalmadı unutuldun belalım Aklımda o elveda kelimesinden başka Sözün bile kalmadı unutuldun belalım Gittiğin gün içimden ölmek geldi doğrusu Dağı taşı inletti yüreğimin çağrısı Sonunda diniverdi bu sevdanın ağrısı Sızın bile kalmadı unutuldun belalım Geri dönüş imkânsız engeller var arada Benim gözüm sevdada seninkiyse parada Yıllar önce açtığın gönlümdeki yarada Tuzun bile kalmadı unutuldun belalım Sendin ilk bu sevdayı kulağıma sesleyen Sana duyduğum aşktı umudumu besleyen Bir nur gibi gözümde hayalimi süsleyen Yüzün bile kalmadı unutuldun belalım Nasılda çekip gittin ömrüme kesip ceza Bu insafsız zulmüne isyan etti gök feza Alıştım yokluğuna dertler bir yana keza Hüzün bile kalmadı unutuldun belalım Aşk dediğin hasretse Allah yere batıra İsyanlarım sığmıyor ne söze ne satıra Bırak geçen günleri senden bir tek hatıra İzin bile kalmadı unutuldun belalım Medet umdum günlerce şişelerin kaçından Kahır düştü üstüme anıların saçından Koparıp attım seni yüreğimin içinden Tozun bile kalmadı unutuldun belalım Karalara bürüdün aşkımın beyazını Duymadın duyamadın gönlümün niyazını Kıldırdın bu sevdanın cenaze namazını Gizin bile kalmadı unutuldun belalım Mutlu Aydurmuş |