Yunus Emre'nin vefatından sonra dünyaya gelen Molla Kasım' Yunus'un şiirlerini getirmişler.

bir derenin kenarında oturup okumaya başlar
okuduğu şiirleri şeriata aykırı bularak dereye atar.

okurken bir şiire denk gelir.

aynen şöyle;

"ben dervişim" diyene, bir ün edesim gelir
seğirdüben* sesine, varıp yetesim gelir

sırat kıldan incedir kılıçtan keskincedir
varıp anın* üstüne evler yapasım gelir!

altında gayya vardır, içi nâr* ile pürdür,
varuben* ol gölgede, biraz yatasım gelir!

"o da gölgedür?" deyu, ta'n eylemen* hocalar
hatırınız hoş olsun: biraz yanasım gelir!

ben günahımca yanam, rahmet suyunda yunam
iki kanat takınam, biraz uçasım gelir

andan cennete varam*, cennet'te huriler görem
huri ile gılmanı, bir bir koçasım gelir!

derviş yunus bu sözü eğri büğrü söyleme
seni sıygaya çeker, bir molla kasım gelir!


Kendisine 100 yıl önce hitap eden bu şiiri görünce Yunusun hakikat ehli olduğunu anlamış ve pişman olmuş yaptığından.

Bu yüzden Yunusun şiirlerinin bir kısmını bir kısmını göklerde melekler, bir kısmını denizde balıklar, bir kısmını yeryüzünde insanlar okur söyler.


şiire gelirsek;

çok okuyan araştıran bir dağarcıktan böyle şiirlerin çağlaması doğaldır..

eyvallah şairim

aldım gidiyorum

selamlarımla

"Nefsini bilen Rab bini bilir" hadisi şerif manasında ...Nefsini bilmek, kendini aciz bilmektir...
Hani Hz Mevlanaya sorarlar; bu kadar ilim kitapları okudun ne anladın ne bilirsin diye... Mevlana der ki; haddimi bilirim...

Kibirlenmek; kibir sadece ve sadece ALLAH taalaya yakışır...

İsrafil bile elinde sur ile beklerken o koca kanatlarını indirmiş vaziyette o haliyle bekler RAB binin karşısında...

Selamlar, saygılarımla...