MUHABBET BAĞIBir güzele selam verdim dertleştik Bana şaşkın şaşkın bakınıp durur Arada sırada kızdık, restleştik O da bencileyin yakınıp durur Gözleri doluyor dokunsan ağlar Sanırsın üstüne yıkılmış dağlar Goncalar kurumuş viranmış bağlar Sanki her bir şeyden sakınıp durur Arada yutkunup boşboş bakıyor Bazen de boşalıp sanki şakıyor Çektiği acılar yürek yakıyor O da anlatmaktan çekinip durur Gözlerden süzülen kanlı yaş gibi Her şey altüst olmuş, ayak baş gibi Hüzünler omzuna çökmüş taş gibi Yükü çok ağır ki ıkınıp durur Girmiş girdabına bir büyük aşkın Bazen bakınıyor şaşkından şaşkın İçine sığmıyor duygular taşkın Bambaşka tavırlar , takınıp durur Teselli ettim ya, etmedi fayda Diyor ki ’’ Dosteli, emeğim zayda’’ Dereyi geçerken, boğulmuş çayda ! Bu kitap hep böyle, okunup durur |
ardından muhabbet bağı.
Teşekkürler dostyeli.
Saygı ile.