İşi sevmekti

Durmadan yâri

İstemekti.

Ona uyanmaktı

Ona koşmaktı

Ona konuşmaktı derdi

Hevesi yüreğinde kaldı!

Aşkı kursağında!



Sürgündü o!

Bir filiz gibi yüreğinde sevgilinin dal budak salmıştı.

Çiçeğe durmuştu, sevgiliye!

Kopardılar!



Hüzündü O!

Yuva yapmıştı gözlerinde sevgilinin salkım saçak.

Umut ışığı olmuştu, kalbe!

Kırdılar!



Kaçaktı O!

Bir firari sevdayla yanmıştı sevgilin aşkında

Kalbine sığınmıştı sonra, sevgiliye!

Yakaladılar!



Yalnızdı O!

Kalabalığın tam ortasında tek başınaydı

Sığınacağı limanı arıyordu, yâri…

Kaybettiler!



Şimdi yıkık bir ülke gibiydi

Bombalanıyordu, yağmalanıyordu, katlediliyordu

Hayal meyal yaşıyordu

Ölülere arkadaş oluyordu

Dirilere düşman kesiliyordu

Sürgün ve kaçak ve hüzünlü

Ve yalnız ve yıkık bir şekilde

Sevmeye devam ediyordu

Aşka davam diyordu!



İşi bitikti oysa

Ömrü silikti

Yaşama dair ne varsa heybesinde

Aşka dair ne besliyorsa göğsünde

Hepsi yitikti.