SENDE YANMAYI ÖZLEDİM.
Neden neden neden?
Neden hala bende değilsin?
Hani gelecektin?
Söyle neden yalnızım şimdi?
Neden yüreğimde vurgun,
Söyle neden benden sürgünsün?

Neden ben sende prangalı esir,
Neden sen hala özgürsün?
Neden düşlerimden,
Hayallerimden,
Gecemden uzaksın?
Neden şimdi,
sadece özlemimdesin!
Solyanım çürüdü!
Sana sarılıpta uyumak istiyorum.
Hadi gel.

Doymadın mı düşlerimi çalmaya?
Hayellerimi elimden almaya,
sol yanımı acıtma.
Hadi gel bitsin özlemlerim.

Hani aşkımla durulanıp,
kokular sürerdin ya,
burcu burcu tütüyor hala!
Boynuma sarılıp,
seni seviyorum, seni seviyorum.
Seni seviyorum demeni özledim.
Hadi gel.

Bir kedi gibi, koynuma sokulur,
Hayaller kurardın.
Bir kızımız olacak,
zekası sen,
gözleri ben.
Seviyorum dediğinde,
parlayan gözlerini özledim.
Hadi gel.

Neden kendini sürgün ettin?
Neden habersiz çekip gittin?
Bu kutsi aşkı kaç pula sattın?
Karşılığında Cenneti mi aldın?
Bana Cehennem bıraktın!
Gül kokulu göğsünde cennetimi özledim.
Hadi gel.

Şimdi;
Anlatmalıyım ne haldeyim.
Evet anlatmalıyım sensizliği!
Belki de kabullenmeliyim yokluğunu.
Ama yine de haykırmalıyım.
Delicesine seni sevdiğimi!
Seni sevip okşamayı özledim.
Hadi gel.

Hadi gel artık.
Dön kendine olan sürgünden.
Dön hayallerime,
dön rüyalarıma,
sensiz nefes alamıyorum.
Nefesini tenimde özlüyorum.
Dön nefesim ol artık.
Kesiliyor nefesim.
Hadi gel.

Yeter ki gel.
Kırık umutlarıma gel.
Yarın ait düşlerime,
buruk gülüşlerime gel.
Sende ağlayıp, sende gülmeyi özledim.
Hadi gel.

Sensizliğe alışamadım.
Sürgüne gittin gideli,
ben kendimle bir türlü barışamadım.
Birbaşınalığa mı?
Ona hiç alışamadım.
Seninle birlikteliği özledim.
Hadi gel.

Gel.
Bekleme artık yaban ellerde.
Dön kendine olan sürgünden.
Hadi durma gel,

dokun tenime.
Bekleme.
Aşkın rahmeti yağar mı bilmem.
Gerekte yok buna.
Bana bir ben, birde sen yeter.
Hadi durma gel ben seni özledim.
Hadi gel.

Hadi gel.
Gel yüreğime.
Nefesime,
şiirlerimde mısralarıma gel.
Dönmek ne kadar zor olsa da gel.
Öksüz bırakma şiirlerimi.
Şiirlerde seni yazmayı özledim
Hadi gel.

Gittim diyorsun.
Yeminler olsun ki, gidişin ne demek olduğunu bilmiyorsun!
Benden gittiğini sanıyor,
Sen seni sürgün ediyorsun.
Gitmeler kolay, gelmeler zor diyorsun.
Farkında değilsin amma,
Beni senden ediyorsun.
Ben seni bende özledim.
Hadi gel.

Belki yanlış zamanda,
belki yanlış bir yerde,
yarından geci yok,
hatta seherde,
bu gece sensiz düşmeden derde,
Sabaha tez gel seni özledim.
Hadi gel.

Yasamaya çalışıyorum sensizliğinle.
Eskiden kalan hatıralarınla!
Gel artık n’olursun.
Hadi durma gel.
Hadi ruhuma gel

Gel de yüreğimin bam teline dokun.
Yüreğinin aşk diye atmasını özladim.
Hadi gel.

Yüreğimin,
sevmelerimin,
hatta şiirlerimin bile telif hakkı sendeymiş meğer.
Hayat sensizlik değil,
seninle yaşamakmış meğer.
Seninle her şeyi yaşamayı özledim.
Hadi gel.

Gücüm kalmadı artık hadi gel.
Tertemiz bir sayfa açtım!
Dünden kalan her ne varsa bıraktım.
Ne bileyim,
kırık dökük aşkları,
ayazlı bakışları,
hatta bütün resimleri.
Bir kibrit çaktım ve yaktım.
Sana küllenmiş bir yürek açtım.
Bir kıvılcım ararsan,
Gel artık sende yanmayı özledim.
Hadi gel.
Hüma Efkan.