HAZANIN HÜZNÜŞiirin hikayesini görmek için tıklayın EYLÜL..
NEDENSE HEM SEVİNCİ HEM HÜZNÜ BAĞRINDA BARINDIRDIĞINDAN MIDIR BİLMEM, BİR FİRAKA BİR DE VUSLATA YÜRÜNÜLÜR EYLÜLLE.. Toprağım kokan yağmurlar kondu pervazlarıma Sonbaharın ayak izlerini taşıyan Göçmen kuşlar terk etti Sen gittikten sonra bu şehri Hazan diyordun dökülen yapraklarda Gelen eylüle Ayrılıklara gebe vakitleri yüklenirmiş Sukut çekilirmiş gökyüzüne Acının sızısı girermiş damarlardan yüreğe Hazan değilmiş aslında eylülle gelen güzelim Firakına yaslanmış hüzün günleriymiş Söylenmemiş ne zor kelimeler bırakmış Kaç bahardır gülmeyen ömrüme Bilemedin… Faruk ANBARCIOĞLU |