“Günlerden Cumartesi meyveler düştü ağaçlarından, yapraklar bu günde hızla gazele dönüşüyor ! Ne talihsizmişsin yine aşk yoksunusun Sonbahar!"

Bir ses çaremiydi diyor!
sana uzak kendime yakın eylediğim derdimde
değermiydi acaba aldatmayı kanun saydığın günlere!
tükendiğimizde
“kısa günlerde geçmedi, uzun günlerde
haklımıydın!
ben solarken bir köşede

Yüzümüzdeki derin çizgiler anlamsızca çoğalırken,
ağaran saçlarımız soluk yüzümüze eşlik ederken
karmaşık lisanda boğulurken dillerimiz
hasretle yazılan hüzünlü besteler
yüreğindeki sevgiyi çoşturdumu?
sıcaklığıyla yaktımı?

bağlandık
müebbet bir sevdaya keşke dedik zamanla..
hayat denilen tualde,kara renkle çizilen potreler,
gidişlerinin hatırasında sarardımı yar?


Yazları bitirip,son’a dönen saatler
çıplak duygulara vurulan hoyrat düşünceler
buharlaşıp uçuşan renkler gibi
çırılçıplak kalan sevgiler!
direnecekti gerçek liğimize
söyle, ölümler bize yakıştımı bahar



Tükendim senin müebbetinde…
gönül özledi
dilim söyledi
şiirimde savruk heceler
“Baktıgında gönül düşmüştür aşka”deyiver.
ki /duymadın mı ilk aşkın ritmini


Hazan,
hüznümün mevsiminde kırık.
bir mabet ki,
herşeyden büyük
diyorlar ya, ölüme gülen de var ağlayanda
bu ayrılık sence oldumu bahar?
bu son sence oldumu bahar?




“dönmeyeceğini bile bile bekledin ne inatçıymışsın gönlüm “

Soncemre