kaç güneş doğup battı bilmiyorum yanlızlığım kaç asır sürdü bilmiyorum seni yaşarken yokken bile yaşatabiliyormuşum ya! İşte buna şaşıyorum!?
bu gün bir başka özlemiştim oysa,gelmeyeceğini bile bile bekledim!
yalnızdım demiştin ki son kez beni azad et sen kendini azad ettin de yüreğinden ben kendimi affedemedim hala !!
ilk aklıma gelen sen oluyorsun biliyorsun. gün içinde aklımdan çıkmayan gözlerimin aradığı sen oluyorsun, ellerini özleyen ben yalnızken aklımda oluşanda sen!
değildin! yoktun! nefesini kokunu alıp gittin ki o anda öldüm sen kendi ellerinle boğdun yaşıyor mu sanıyordun ölümü seninle gözlerken!
özledim... kan gibi ölüm gibi ağırdı sökülen kaldırım taşı yerine oturmuyor bilirsin sana ihtiyacım oldugu zamanlar oldu sahi nerdeydin?
kayboldum de! gelmek istemedim de! öylesine yorgun ki bedenim yapışmış çamurlu kaldırımlara kürekle kazıyorlar sanki anladım özlem susuzluğum sevgin açlığım olmuş sevgili
uyanıkken gördüğüm uyurken gözlerime hapsettiğim sakladım adamım seni göz kapaklarıma sakladım bir damla su değince ona canlandığımı hissettim ağlamadım korktum düşürmekten seni zira gözyaşımın tam orta yerindeydin
ıslandığım tek yağmur sendin biliyormusun? ıslandım bu gün kaldırımlarda gözlerini gördüm bal sarısı çehreni seni öperken bana gülümseyen yüzünü gördüm yanaklarımdan akarken soğuk terlerimi gördüm
ecel gibi idi gözyaşlarımı dökmek istemedim yağmur yerime ağlıyordu ben seni kaybetmemek için ağlamadım yüreğindeydim! bir mum gibi hiç sönmeden yanıyordum yoksa beni söndürdülermi yar?
Gelmedin! Bir an bile aklına düşmedim aşk dudaklarımda değildi... bedenimde hiç ! …..Ve ben senden umudumu kestim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yokluğunu Kaldıramayacak Kadar Yorgunum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yokluğunu Kaldıramayacak Kadar Yorgunum şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hüzünlü bir sevda şarkısı dinler gibi okudum dizelerinizi. Seven yüreğin kendi halindeki buruk yalnızlığı ister istemez okura da yansıtıyorsunuz. Değerli paylaşımınızı ve kaleminizi kutluyorum. Saygı ve sevgi ile kalın.
kaç güneş doğup battı bilmiyorum yanlızlığım kaç asır sürdü bilmiyorum seni yaşarken yokken bile yaşatabiliyormuşum ya! İşte buna şaşıyorum!?
bu gün bir başka özlemiştim oysa,gelmeyeceğini bile bile bekledim!
yalnızdım demiştin ki son kez beni azad et sen kendini azad ettin de yüreğinden ben kendimi affedemedim hala !!
ilk aklıma gelen sen oluyorsun biliyorsun. gün içinde aklımdan çıkmayan gözlerimin aradığı sen oluyorsun, ellerini özleyen ben yalnızken aklımda oluşanda sen!
değildin! yoktun! nefesini kokunu alıp gittin ki o anda öldüm sen kendi ellerinle boğdun yaşıyor mu sanıyordun ölümü seninle gözlerken!
özledim... kan gibi ölüm gibi ağırdı sökülen kaldırım taşı yerine oturmuyor bilirsin sana ihtiyacım oldugu zamanlar oldu sahi nerdeydin?
kayboldum de! gelmek istemedim de! öylesine yorgun ki bedenim yapışmış çamurlu kaldırımlara kürekle kazıyorlar sanki anladım özlem susuzluğum sevgin açlığım olmuş sevgili
uyanıkken gördüğüm uyurken gözlerime hapsettiğim sakladım adamım seni göz kapaklarıma sakladım bir damla su değince ona canlandığımı hissettim ağlamadım korktum düşürmekten seni zira gözyaşımın tam orta yerindeydin
ıslandığım tek yağmur sendin biliyormusun? ıslandım bu gün kaldırımlarda gözlerini gördüm bal sarısı çehreni seni öperken bana gülümseyen yüzünü gördüm yanaklarımdan akarken soğuk terlerimi gördüm
ecel gibi idi gözyaşlarımı dökmek istemedim yağmur yerime ağlıyordu ben seni kaybetmemek için ağlamadım yüreğindeydim! bir mum gibi hiç sönmeden yanıyordum yoksa beni söndürdülermi yar?
Gelmedin! Bir an bile aklına düşmedim aşk dudaklarımda değildi... bedenimde hiç ! …..Ve ben senden umudumu kestim
"yüreğim yokluğunu kaldıramayacak kadar yorgun"
OnEylül ikibinonüç İskenderun..
*Jale Keskin (Jale Keskin)
Duygusal dizelerle yazılmış güzel bir şiirdi, şairimizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
yine anlam yüklü okunası güzellikte bir şiir bir fincan kahve eşliğine okudum söylenecek fazla bir şey yok mükemmel desem yeterli sanırım kutlarım emeğinizi daim sevgimle
off dedim ve hüzünlendim bu ne özlemdi bu ne beklemekti bu ne sevdaydı ki böyle yazdırdı harika anlatımdı saygım sevgimlesin umudun hiç bitmesin bir gelir elbet beklediğin
Hikmet YURDAER