HAYAT İŞTENeleri kaybetmedik hayat denen yollarda Bazen en sevdiğimiz kayıp gitti ellerden Bazen bir yabancıyı buluverdik kollarda Ah, vahlar soluverdi zaman denen güllerde. Öğretilen bir hayat sunuldu önümüze Karşı çıkmaya kalksak çevremizde dışlandık Saklandık korku ile ev denen inimize Bu sefer korkak diye dost dilinde taşlandık. Hayatla ilk tanıştık her şey toz pembe sandık Acı filimlerdeydi bize bir şey olmazdı On sekizi bulmadan aşık olup da yandık Sallamadık yine de gençlik öyle solmazdı. Evlendik çocuk yaptık mutluluk bizim dedik Oldu ömür törpüsü gülmeye hasret kaldık Tam dinlenme yaşında ayvayı çoktan yedik Baktık çare olmuyor aman sende ye saldık. Aşk bir hayal kuşuydu konmuyordu dallara Konduğu dalda ise izi bilinmiyordu Razı olduk herşeye bürünürken allara Yaş kemale erince izi silinmiyordu. Belki şans güler diye bazen kumar oynadık Yıktık eyledik viran yeni bir sahne kurduk Dönmek için gençliğe boya ile kaynadık Dalda açan goncayı ilaç diyerek sürdük. Beceremedik işte ne umduk neler bulduk Pembe camları çoktan kapattık karalarla Gelip geçti mevsimler sonunda biz de solduk Kuru bir ağaç gibi çizilen yaralarla. Ayvazım DENİZ |