Islak Sakalkör yatıp sağır kalkıyorum yatağımdan başucuma ilişmiş ıslak sakal lekesi susturuyor dudaklarımı gece kelime oyunları oynuyor her ânı yutuyor beni sabahın ilk ışıkları sokaklara dağılır gözlerimin sonrasına yazılır aydınlığın rengi ruhum karanlık bir rüyada açamaz üzerini saçlarını taradığım duvarlar gelmiyor artık üzerime konuşmuyor korkularımın dilinden ağlatmıyor hem de ne izi kalır akşamın ne de yaşananlardan bir eser yeni bir başlangıç öteler eskileri sen zamanın gölgesinde saklanan ıslak sakalılı beyaz adam sen nûrun eşiğinde çoğalan nemli yaşların sahibi duaların aklımda yine gel siyah uykularımı çevir gerçek rengine yeter artık bırakabilirim kendimi derin bir sessizliğe 26/09/2013 14;34 eMİNeYZAMAN |