DÜŞYAZIMBu sefer ben dokunacağım Eylemsiz- karşında bir hayat duruşuna Kıpırdamadan korkmadan iğreltmeden Deli ruhların gölgesinde Ansızın ölen kuşların çehresinde Kimliksiz heykelden, seken yüzüne Son kez ben okunacağım Suretlerimize sularda bakacağım ilk güz Bir aşk daha yazılacak mitolojiye Tanrıların tırnakları uzayacak ansızın Gece evcil ve ıssız bir şiir kolonisiyken Ağlayacak birden bire zambak incelmesine Belki düşyazım bozulacak lakin Belli olmaz, kırık bir lehçeyle yazılacak vahiler Kitabımı bulmaya gideceğim tanrı dağına Nil, adını içmiştim hani ateşin ve Sethi’nin oğlu ıslak bir Moğoldu kılıc yarası- üç kıta yalnızlık Milyon kere bölünüp sonra en tenha sana Bilmez misin orda bir kent senin Ana’kara Dudaklarından öptüğün rüzgarım dedim Sonra sırılsıklam ütopya Ne diyorsun yağmur olur musun iç yüz haritama 165 kelime oldu öpmeyeli seni Sezen ‘gülümse’ dedi, ben ağladım* Dedim ya seken şiirlerin peşinden Son bir imgeyle düş döngüsü kaç promil özledim sayamadım Sürgün değilim artık gölgene diyedir Uzayan saçların kadar somut Dokunmak (g)öz yaşlarına Orda zafir Gümüşden bir şehrin Canı kan olan kelimelerine hapsettim suretini Ağlatmayacağım kelimeleri bu sefer Su yakmayacak ellerinizi Her kelimede ,dağılın dizelere Emirdir: Şiir okuyun bu gece CC_ |
her daim olduğu gibi harikaydı kutluyorum usta selamlar dua ile...