Yamalı duyguların parçalarından kopan dizeler birleşerek akıp gitti içimizden ama bıraktıkları çok ağırdı.
Hangimiz o yükü taşımadık ki? Çok güzeldi, tebrik ediyorum, esenlikler diliyorum.

Aşk var mı? Yok bence..Düşünüyorumda insanı en çok yoran sadece ve sadece alışkanlıklar.
Aşk sanırım Ferhat ile Şirinin
Leyla ile Mecnunun zamanında tükendi.

Sevgilerimle.

Bu sabah saat altı yağmura fırladım

O kadar güzel yağdı ki

Yağmurun kokusunda ruhumu yıkadım

Bana sitem etme Artemis

İnan ki bulutları ben kapatmadım

Çiçekçiler ölen çiçekleri kuş yapmış

Kapılarının önlerine bırakmış

Kuşlara ne çok söz vermiştim ama

Kanatlarını bulamadım

Yamalı duygularım vardı ne zaman söktüysen

O zamanda bekle beni

Şimdi yağmuru dinliyorum

Artemis sus lütfen…

.....
.....
buram buram mitoloji sardı dizelere gömülünce... Hele son bölüm daha bir güzeldi şaire... Değerli arkadaşım, dostum dert ortağım, güzeldi imgeler ve mükemmeldi şiir...Kuruyan çiçekleri kuş yapan çiçekçiler, kanatlarını takmayı hep unuturlar.Zaten hiç anlamadım en güzel açan ya da henüz tomurcukta çiçeklerin acımasızca katlini ben.Benim için, çiçekler için, her çiçekçi dükkanı bir mezarlıktır taammüden öldürülen çiçekler için.Sonra o cesetleri evlerine taşınır birilerinin.Sonra da acımasızca çöpe... Çiçekler, dalinda güzeldir.Ya saksısında, ya da bahçede, ağacında özenle korumayı öğrenebilirdi insanlık bunda bin yıldan sonra...Her güzelliği hunharca katletmeyi zevk edinmişiz heyhat... Güzel , insan yüreğini kutluyorum ve kalemini de...Solmasın çiçeklerin can dostum.
Selam ve saygıyla...