Üç Buçuğuncu Kattan Düşen Şairciğin Son Anları
korkuyorum
aradaki çürük merdivenlere denk geleceğim diye Tanrım bu da oldu işte yerçekimi kuvvetini tekrar tekrar denemek epey lirik ve renklisin artık saklambaç oynayan insanlar omuzlarıma dokunan melekler kaçışıyor gözlerinde bak aklıma neler gelmekte üç kuruşluk kir pası tutan çalı süpürgesi yalnızlığım upuzun masalar domatesler beyaz peynirler kızarmış hamurlar Ayla!!! bakımsızlığından, sağanak almasından kıyısında köşesinde eciş bücüş otlarla benim bittiğim Ayla bir de gür bıyıklı adamların kentsel dönüşümün uğramadığı kadınları meyhanelerde yad ederken veya işportacıların kendine uzun uzak gelen tren yolculuğunda aklından geçebilecek biraz gayretle hatırlanabilecek şiirler yazamadığım yani şair değilliğim oysa yokuş yukarı yuvarlanmak üç buçuğuncu kattan asfalta çakılmak şairlik gerektirirdi bir nebze |
Şair değilliğiniz böyleyse ...gerisini düşünemiyorum inanın.
Her zaman ki gibi etkileyici dil ve anlatımıyla şiir gibi şiirdi.Gönül dolusu tebriklerim yetkin kaleminize ve yön veren yüreğinizedir üstadım.
İyi ki varsınız.İyi ki yazıyorsunuz.Paylaşım için teşekkürler.
Selam ve en derin hürmetlerimle .