GÜZ DÜŞÜNCELERİ
Yaprakların sararınca benizleri
Azalır damarlarında özsu Çözülmeye başlar kımıl kımıl Dalları sımsıkı tutan elleri Boşlukta sallanırken tutunmak için Bulamazlar incecik bir dal Tanrı’sız insanlara benzer halleri Rüzgarın elinde dişli işkencelere Acımasız sürüklenirken yapraklar Unutulmuştur dallar tarafından Bir seyir bile olmayacaklar serçelere Bu yapraklardan daha kötü Bir ölüm ve diriliş var Tanrı bilmezlere Arif EREN |
tek kelime ile harika
şiirdi
tebrikler
saygılar usta kaleminize
.