DÜŞÜNCE YOLCUSU
Gözlerimin gölünde fırtına var
İki yana sallanır durur kirpiklerim Bir şeyden ürken ceylanlar gibi Uyku suyunu içmez gözbebeklerim Bitmek bilmeyen düşünce yolunda Bir yolcuyum tan atana dek Nice ovalar, dağlar aştım Sevinç ve hüzün çiçekleri devşirerek Kimi ovalar şenlik içinde Yüz görümü ister kozalar Bir düğün sevinci yaşattı bana Telli duvaklı pamuklar Kimi ovalarda bir hüzün sessizliği Talihini ağartmamış kara toprak Yağmur bulutlarından umut kesince Mümkün olmaz buraları sulamak Kurak toraklar gibi dilim dilim Dilimlendi yüreğimde duygular Biliniz ki insanı insan değil İnsanı vicdanı sorgular Arif Eren |
YÜREĞİNİZİN SESİNİ YANSITMIŞSINIZ...
USTA ŞAİR OLDUĞUNUZ BELLİ...