BU KENT SENDE KALSIN
Sen evinde olacaksın
Bir kış gecesi İstasyonda tren Kalkış saatini beklerken Gene yedi kat gök Yırtılır gibi gürleyecek Ve yağmur yağacak Biliyorum bu kentten giderken Gölgem bile yanımda olmayacak Bir gün terk edeceğim Bu kenti Arkamdan ne el sallanacak Ne de iki damla gözyaşı akacak Gittiğimi öğrendiğin vakit Odana kapanıp Kendi kendine kaldığın zaman Yüreğindeki sevda bulutu Yağmur gibi çiseleyecek gözlerinden Aradan yıllar geçecek Çoluk çocuğa karışacaksın Bir gün Söylenirken o şarkı Yüreğinde bir sızı duyacaksın İçinden bizim şarkımızdı Bu diyeceksin Kiminle olursan ol Kendini yalnız hissedeceksin Arif EREN |
MANALIYDI.
SİZE HAS BİR ŞİİRDİ.
FARKLI BİR ŞAİRSİNİZ, FARKLI...