DÜŞERSEM YABAN ELE
Haykırsam derdimi yüce dağlara
Sen küçüksün diye kovarlar beni Varıp ben de girsem viran bağlara Onlar da başından savarlar beni , Güllere uzansam dikeni batar Her diken acıma bir acı katar Aşka öfke kusup, bir pula satar Onlar da, hüzünle döverler beni Katlansam acıya bizdensin derler Ardımdan gülerler, alay ederler Çökerken üstüme gamlar, kederler Kendi kanununca, severler beni ! Dostum bildiklerim yalan ağlarlar Acaip kükrerler, deli çağlarlar Sanırsın ardından kara bağlarlar Yalan meclisinde överler beni Ölsem inanmazlar, yaşasam boşa Neden ki iyilik, gitmez hiç hoşa? Seyrime çıkarlar hep koşa koşa Kirli elleriyle ovarlar beni Dosteli, dostdoğru yolu bulursa Dostların derdine derman olursa Savaşı kazanıp, galip gelirse O zaman aşk ile, sıvarlar beni |
gönülden kutluyor saygılar sunuyorum...