Dedim Ben Sana
şimdi şu güzelim yaza kıyan
eylül sen değil misin beni avare, biçare dolaştıran kapı kapı aşk dileniyor sonbahar ellerini aç yağmak üzeredir yapraklar sıcak bir çay koy demlensin ruhumuzun açık yaraları durma konuş bak bu mevsim aşk; yine sonbahar kirli bir mendil yaprakların arasında kirden gözyaşı kirden akmış gözümün yaşı ey sabahlara diz çöktüren güneş benim pencereme de ağ benim pencereme de bak gemiler yolcu yüklü trenler, raylar, vagonlar her biri seferi beni de al bırakma bu yaban elde. bu çelimsiz rüzgar ne zaman ıslatır ruhumu sonbahar dedim ben sana eylül’ e güven olmaz döker yüzünü, döker hüznünü sararır hayallerin sararır geçmişin. bu sonbahara, dedim ben sana güven olmaz. yakup karasu |