HALET-İ AŞKAşık-ı candan kör imiş Nerden baksa simâsına mâhın Kapkaranlık. Yusuf’u kuyuya Züleyha itmiş Dibine düşsen Sabaha uyanan aydınlık. Sineyi y/oklayan afet-i reyhan imiş Nazarına sürülmüş zevk-ü cefâ Çeken mest-i heyran imiş Sunmaz marazın hiçbir lokmana. Hasreti içiren Şerbeti gevher imiş Pir-u pak alnı Cenunu meyhoş eder Zarafetin teşbihi hükmün yitirmiş Lebde kelamı vurdurtan dilber... |
bin bir yüzü vardır aşkın
öldürür, güldürür, ışığını söndürür ki en kötüsüdür.
kutlarım değerli şairi.