Ölüm kadar özgürlük,
Özgürlük kadar hayattı aşk.
Gözlerimizden düşerken,
Hiç tanımadığımız bir yanılgıydı çocukluk.
Güzel olan herşeyin başlangıcı,
Ve gömdüğün onca hayaller ;
Birer bedene dönüşmüşlerdi sanki.

Özgürlük kadar ölüm,
Ölüm kadardı sandığımız her aşk.
Yarını terk ettiğim günler,
Ve mecbur olduğum her bugün,
Sonu gelmeyen başlangıçlar misali.
Hepsi gidişini hatırlatıyordu sadece.

Olmayan herşey seni hatırlatıyordu.
Renkler biraz eksikti.
Cümleler biraz aciz.
Yarınlar dün kokuyordu arafta
Ve hayat daha bir yalandı
Seviyorumdan kalan hatıralarda.

Oysa yaşadığın aşktı.
Hissettiğin acı kadar gerçek.
Uyandığın günler bir duadan kalan
Son olduğunu umut ettiğin,
Bir nefesti kapattığın gözler.
Eksilecek.

Sensizlikti gerisi.
Hükmünü kaybeden herşey gibi.
Kölesi olduk kaderin.