TANRIÇA/SEV.....sesini yalın ayak duyarım belki...! sessizce gel avludaki zakkum tanımaz seni burası aşşa/ğı yukarı bir sarmaşık boy lavanta kokusuna selam ver/de gel eski bir güf/de olursa ağaçların altında hani şaşırma eskiler çoktan göçtüler sen sağanak çağımın yeni yağmuru batika/dan saçlarını rüzgarla/da gel...... korkuyu ırmağın ulu orta gözüne bırak göreceksin hemen ay ışıklarının toprak değişin/de ince kırılgan bir ırmak sen bırak geçmişini ve kırmızı gül sokağından kestane sapağına gel.... keman çalan bir duvar göreceksin yanı/başında çiçeği burnunda sonbahar uzat elini tanış eylülle mutlaka seveceksin biliyorum...... bir/de turku/az bir fular dola boynuna üstünde siyah elbise,adımla parkeden yolu or/da martılar ağarlaya/cak seni otur dinlen biraz sarkacın altında önünde bir dolap aç onu simitleri savur onlara ve bir martı şiiri yaz aklına ardından ver martıların yalnızlığına..... ilk defa göreceğim seni ilk defa düşecek aklım sesine voltalarken kapım açık solumda asma ağacı ve artık geliyor demenin çocuk yanı...... şimdi olduğun yerde dur sol yanağına konan uğur böceğini al ve başını kaldır ben senin kaderin ben senin ilk ve son sesin sen benim kaderim sen benim ilk ve son sesim şimdi bırak uçsun uğur böceği....... yüzünün ülkesini bağışladın,şimdi sesinden bırak şehirleri..... |
Şiir sen ne güzelsin hisseden hissettiren şairin gönül bahçesinde ki rengarenk çiçekler açarsın.
Kutluyorum şair şiir çok güzeldi.saygılarımla.