ZİHNİMİN KORİDORLARI
ZİHNİMİN KORİDORLARI
Bir acem bahçesi olan şu dünyada,zihnimin koridorları kaos Gök kırmızı, gök yorgun, ben baygın haldeyim Ucube yalnızlığımın, sırat inceliğinde yürürken, Yalancı gülüşlerin cambazlığını beceremiyorum,düşmek üzereyim Kader Sina’sının altın kulelerinden kuşlar çoktan uçmuş, Zürriyetine tükürdüğüm geçmişimin, hesabından bıktım, biçareyim Mayın bedenlerin , sahte ebeleri sakın dokunmayın bedenime Ikına ıkına doğururum ben , erselikçe kokain yarınlara gebeyim Arındıramadım bir yüregin su ülkesinde hislerimi nedense, Soluk bir duvara astım sevgimi,toz sinmiş üzerine kirliyim Yarasalar etrafımda uçup, çaresizliğimin eteklerini ısırdıkça, Sütü bozuk çirkeflikleri yaralarımın üzerine sakın dökmeyin Gümüş gözlerimin çanağına sızarken, ruhumun acı terleri Uzandıgım hayatın ranzasından, beni aşagı itmeyin, dost bildiklerim Uyanır mıyım bilmiyorum gölgelenen bu dünyada, Bir baharın kolundan tutup, sırma güneşi acaba öpebilirmiyim Eğer biliyorsanız, görüyorsanız bu bedbaht halimi,anlıyorsanız Saklamayın benden ,umudun bilinmeyen toprakları varsa hemen söyleyin Yeter, en güzeli ne biliyor musunuz Ölmeme izin verin, bir amin havası açsın acem bahçesi dünyada, Çivit rengi soru sessizliğinde, beni cam bir mezara yatak eyleyin…..şaire arzu günal /7.9.2013 12:06 |