SEVERSEM SENİ ZEMHERİ OLUR
Uzansa ellerim sonsuz umutlarımla
tutsam ellerini hüzne boğulurum kavuşamazsam o vakit acı kokar avuçlarım yalnızlık sinen ellerimi alsan avuçlarına üşütür buz tutmuş ellerim ellerini acıtır canını sinemdeki soğukluk seversem seni zemheri olur öldürür ölürüm doğduğum köyde dere kenarında çamurlu sularla yıkamış anam bedenimi insanlar sevmeyi ar sayarmış buralarda akan damlarda rutubet kokan tek gözlü odada geçmiş günlerim annemin babamın atalarından çekinmesi sevip koklamayı ayıp sayması yüzünden saçlarım hasret kalmış bir kuru okşamaya bir tek öpücüğü olmamış anamın çatlayan dudaklarında şefkat nedir bilmemiş körpe yüreğim ondandır içimdeki sevgiye özlemlerim ne bakmışlar sevgi ile gözüme nede sevdalı bakış ile bakmasını öğrenmiş yüreğim bundandır sana yüreğimin nehir gibi akmaları bundandır yar diyorum ki sevgili düşersem gözlerine çılgın nehirler gibi çağlar göz bebeklerinden boğulup kaybolurum Olur da ağlarsan yanaklarına süzülen yaş olur dudaklarının kıyılarında son bulurum sende biterim seversem seni zemheri olur öldürür ölürüm MELTEM KINIC Şiirime sesiyle hayat veren yüreği güzel Funda Sağlam dostuma sonsuz teşekkürlerimi sunarım.. |