YALNIZ ADAM. . . . . . Bir adam yürüyor şu sahil tarafında Elleri cebinde yerler ıslak Sağ ayağı sürüyor biraz sanki Omuzları çökük Siyah parkasıyla bir adam Denizin yanıbaşında martılara dost Yalnız bir sahilin üşüyen kaldırımlarında Yürüyor sabah ayazında Bir kadın pencere kenarından Açmadan eski tül perdelerini Seyir defteri tutuyor gelip gidene Olmayan hayatlar uyduruyor Ayağını sürüyen adamı her sabah Bu sahili severken görüyor Ağır gelmiş yaşamak Belki de yalnız kalmış diyerek Pervaza konan martının Gözündeki yağmur damlasını çalıyor Gülüyor kendine kimsesiz odasında A.S.R.A.N. |