BENSİZ DE NEFES ALBensiz bir dünya bırakmak istiyorum sana belki daha bir seversin beni o zaman rahatlar soluksuz kalan bedenin biliyorsun ben soluğundum senin. Ne var ne yok toparladım zaten hani adını Aşk koyduğumuz bozuk plağı bile dolabın köşesinden çıkardım sildim tozlarını temizledim bir ayağı kırılmış unutulmaktan zaten eskidende sadece cazur cuzur ses çıkarırdı bir araya gelip dans etmeye kalksak canımdan bezdirirdi kulaklarımı kapatırdım parmaklarımla yine iterdim eski karanlık yerine tıpkı sen gibi. Herkesin aşkı kendine herkes acısını yaşar kendince ben o acı denen safsatanında içine limon sıkanlardanım ağzım buruş buruş ekşi kokuyorum çok belki de henüz olgunlaşan mandalina gibi. daha uzaktan bakan ağzını buruşturuyor sen o yüzden mi kendi kabuğunu buruşturmuştun yar erkenden çıkarman gerekmişti bahara kadar yoksa dökülecektin pul pul ellerime bense zaten kavgaya başlamıştım yeldeğirmenleriyle. Biraz Don Kişot’tum bende öylesine hayallerim vardı saçma sapan biraz mutluluk istemiştim senden biraz şefkat en mavisinden biraz da fi tarihinde kalan aşk belki de. O yüzdendi bunca zaman seni Dulcinee du Toboso yerine koyup olmayan sevgi değirmenine kılıç kuşanmam. Şimdi ellerim geride kalan tozları temziliyor kirden hoşlanmazdın yar sara hastasıydın en kenarından ilaç almazdın ama temizlik hastasıydın çok o yüzden değilmiydi hayatı lekesiz yaşama isteğin ki lekelenmeden temizlenmeninde anlamı olmadığını bilmiyordun hep beyazdı düşlerin ve sen temizdin ya yarasız, beresiz ve en çok da kansız bense seni izledim birlikteliğimizde hep yansız hep kararsız. Artık sana bulaştırdığım kirimi alıyorum ve biraz da evin tuzundan ç/alarak gelecekte yastığımın altına koymak için ve her gece yinelenen dejavu’yu kırma aşkına Muhammet İsa aşkına ben gidiyorum bensiz nefes al be adam. Ayvazım DENİZ |