DURULDUMİçimin depremleri yavaş yavaş duruldu Etrafta görünenler yıkık dökük bir enkaz Ayrılık utanmadan yüreğime kuruldu Üzülme eski aşkım artık bir mezar sen kaz Şimdi nefes alsam da artık ne farkeder ki Ölen gönül bedeni böyle mi terkeder ki? Islatsa bu sevdayı seneler yağmur gibi Kurumasa nemleri kurtlansa dolaplarda Ömrüm zaten aynıydı sanki bir kuyu dibi Kurudu tomurcuklar çiçek açmaz saplarda Sakın gelme geriye düştüğün enkazda kal Kimse var mı? Dedikçe yankı yapan sesi al. Bazen ismin anarsam kurumuş dudaklarla Suya ihtiyacım yok nadasa bıraktım ben Peşinden dönme diye mum yaktım adaklarla Belki tekrar yeşerir hasret biçilen bu ten Dönme sakın geriye seni seven yok burda Biraz dinleniyorum uzanmışım bak şurda. Unutmak zaman alır deseler de inanma Senin gibi hayırsız kırk yılda bir çıkıyor Kolayca silerim ben gözdeki yaşa kanma Katlandığım acılar ciğerimi yakıyor Tanımam bundan sonra karşılaşsak da yolda Şimdi selan okundu gömüldün sen bu solda. Ayvazım DENİZ |
tebrik ederim can dostum selamlarımla...