Fanusta Işıklar Sönük
Karartmadayım
Fanusta ışıklar sönük Yüzüm Aynaya ters dönük Kapalı gözlerimde bir damla hüzün Ve Acısı içime oturmuş bir ayrılık şarkısı Saçlarında asılmak istiyorum Sırt üstü uzanmış umutsuzluğuma Kömür karası bir dirhem umut Fanusta hala ışıklar sönük Gözlerim aydınlandığında Çehrende bir gülücük Aynaya yüzün dönük Sımsıkı sarmalanmış bir beden Saçlarının kokusu Tenindeki nem Yüzün hala ortalıkta yok Hüzün gitti Ve Bir ses haykırdı Fanusta karartma bitti. A. Kaan Özer * |