Huysuz ve Ahlaksız Saçların
İlle de seni isterim
Beynimi kemiren sen olmalısın Alışkanlığından kurtulmak istediğim Ama bir türlü kurtulamadığım da sen Sabahları uyanınca Mavi gözlerinden yaşamı özleten Sarışın rüzgârlarla kıştan kalma buzlarımı eriten Her haliyle bir ağlatıp bir güldüren Ezasına da cefasına da doymak istemediğim sen İlle de gideceğim diyorsun ya, git Arkandan yine de bakmak isterim Huysuz ve ahlâksız saçların olmalı Son defa derinden ciğerlerimi tütsüleyen Ve kokunu içime çekerek ağız dolusu küfrederken ben. A. Kaan Özer |