EĞİRDİR MEYDANINDA İKİ AĞAÇ
İki ağaç
Eğirdir meydanında Biri küçük kalmış öbürünün yanında Yaşamışlar, yaşıyorlar Onlarca yıldır Birbirlerine Sevgiyle bakıyorlar Belli ki hiç kavgaları olmamış Gölgelerinde oturan insanlara inat Kıskançlık, dedikodu, hırs Onlara Uğramamış Eğirdir meydanında iki ağaç Gölden esen rüzgâra karşı uçururken yapraklarını Gölgelerinde İki ihtiyar Anlatıyorlardı birbirlerine Hatıralarını Ortasında iki ulu ağaç Eğirdir’in Çakılarla çizik gövdeleri Sanki dert yanıyorlardı Gelip geçene Yılgın, süzgün, ezik "Sevgi , barış nutukları atanlar Bizi hiç rahat bırakmadılar Bu çizikler, yaralar Silinmeyen izleridir Yaptıkları işkencenin" Ben de oturdum Eğirdir meydanındaki bu iki ağacın Gölgesinde Her yanı cennet güzel yurdumun Bu şirin beldesinde Elimde bu yörenin kırmızı elması Gölden gelen dalga sesi, sanki deniz havası İki ulu ağaç Yara bere içindeki gövdeleriyle Serin gölgeleriyle Aklımda kaldılar ........................................................ 23 Ağustos 2013 |
Anlamak isteyene, öyle güzel lîsan elçiliği yaptın ki; yerinizde saydım kendimi...
Şair, böyle konuşur; ağaçla, dalla, yaprakla...
şair, kendini yitirir; yorgun gönüllerin rûhunda.
Şair, öyle bir halle halanır ki; sanırsın, deli- divâne... oysa, öyle değildir; O'nu anlayamayanlar, öyle söylemekle yetinir... düşünmek, zor gelir.
Saygıdeğer Ustam; fotoğrafı olsa idi, şiirin gönülde olduğu gibi gözlerde de canlandırılabilirdi.
Görmüş- yaşamış gibiyim... iyi anlattınız. Sağolun.
Sağlık dileğim ve Selâmımla.
kadiryeter Kadir Yeter. 23.8.2013- TRABZON.
tp://edebiyatdefteri.com/siir/756570/egirdir-meydaninda-iki-agac
Numan Kurt'a