Bir tuhaf
Heyecan kaplar beni
İçim içime sığmaz olur
29 Ekim ya da 23 Nisan günleri
Erkenden kalkarım
Giyerim, bir emekli de olsam
En güzel giysilerimi
Eve en yakın bir okulun bahçesinde
Şöyle kıyıda köşede sessizce
Bayramınızı seyrederim çocuklar
Duyarım
Sınıfta olmasa bile
Sizin bahçedeki seslerinizi

Hep aydınlığa koşun çocuklar
Kararttırmayın
Yarınlarınızı, geleceğinizi
İzin vermeyin bağnazlığa
Geriliğe
Kaldırsalar da yasaklasalar da
Andımızı
Siz yine her fırsatta okuyun
Unutmayın, unutturmayın
Atatürk’ü
Onun en güzel sözünü bağırın her yerde
Göğsünüzü gere gere
"Ne mutlu Türk’üm diyene..."
Diye

Hiç unutmadım
Sabahları sınıfa girince hep birden
Ayağa kalkışınızı
"Günaydın çocuklar!" dediğimde
"Sağol!" diye bağırışınızı
Ne de güzel dururdu üstünüzde
Siyah önlük, beyaz yakanız
Ceketiniz ve de yana kaymış kravatınız
Sonra
Başlardık derse
Gözleriniz sorardı sanki
"Öğretmenim bize hikâye okuyacak mısınız?"
Nasıl da dinlerdiniz
"Falaka, Havva, Aklım Arkada Kalacak" hikâyelerini
Ve daha nicelerini
Sanki kendinizden geçerdiniz dinlerken
Atilla İlhan’ın "Türkiye’m"
Şiirini

Anadolu bozkırının
Bir şirin kasabasında
Tek ortaokulun her tarafı çizilmiş sıralarında
Bakışlarınızla, duruşunuzla, saygınızla
Sizleri hatırladım çocuklar
Bu 24 Kasım’da
Biliyorum
Çoğunuz şimdi güzel yerlerde
Ekmek kavgasında

Yüreğinizde eksilmesin hiç
Vatan sevgisi
Bilime, akla dayandırın
Düşüncelerinizi
Sağlıklı, mutlu yaşayın
Bu ses
Otuz altı yılını sizlere vermiş
Şimdi emekli
Bir öğretmeninizin sesi...

............................................................................................
Numan Kurt
24 Kasım 2013