OĞLUM
Çocukken;
Ateşine bakmaktan Sırtına havlu koymaktan Nefes alışını yoklamaktan Kaç gece sabahladım. Yüksünmedim, yorulmadım... Okuldayken; Sabahları uyandırmaktan Attıklarını toplamaktan Kapı önünde doyurmaktan Elimden kaydı yılarım. Hiç pişman olmadım... Şimdi yaşlandım; Bak elimde ekstrelerim, Bitirdim, hepsini tükettim... Dinle bak oğul; Gücüm yettiğince kalkarım. Sevdiğin yemeklerden yaparım. Sen yedikçe ben doyarım. Bir teşekkür et be oğul, Azıcık gönlümü doyur!... Sitem değil niyetim. Ben de sonsuz kredin. Senden bir yudum isteğim: Bırak kendime de kalayım, Hayattan payımı ben de alayım.. Bak elimde ekstrelerim, Sıfırlandım eksilerdeyim.... Yazan:MEHPARE GÖKÇE |
Hani şöyle bir görüş oluşmasın...
"O senin zaten görevin" derler ya...
İnşallah böyle düşünmezler ve anne kıymeti bilirler.
Çok anlamlı bir şiir.
Kutluyorum.