Üfle Özlemin Kandillerini
Bağrıma saplama gülüm öfkenin dirgenini
Talanlanmış kasırga oymaklarında ara beni Kanaması durmayan bir yürek var içimde Kilitledim korkularımı lime lime derime. Sevdanın gülüşü donuk odalarında tanımla kendini Buz dağlarından öfkelerini getir, ayrılıklara el salla Nadastaki sevgileri ek istersen kangrenli ovalarıma Haylaz düşlerin şaşkın rotalarında bulamazsın beni. Kundaklanmış bir sokak lambasına as sevginin gülünü Kör kuyuların ıslak duvarlarına yaz sevdanın sözlerini Aşk sancılı bir kertik bileklerimizde, çevirme gözlerini Sorgularında sesim titrer, daralırım germe zincirlerimi. Hangi tanrıya sorarsan, bir ateş imparatorluğuna çağırır beni Başağa su kökten yürür, asma yaşını yere döker ezelden beri Çocuk memeye saldırır, ömrü an çevirir, aşk’ı besleyen sevgi Yüreğindeki çalkantıları zamana bırak, sevdayla tut ellerimi. Gözle yollarımı, güz yaprakları ser en son baharlarıma Unut dünü, iplik iplik doku hasreti, harla yangınlarını Bir deli kısrağın terkisindeyim, gönder sağanaklarını Sevdanı yaşamak ölümse, üfle özlemin kandillerini. |
Buz dağlarından öfkelerini getir, ayrılıklara el salla
Nadastaki sevgileri ek istersen kangrenli ovalarıma
Haylaz düşlerin şaşkın rotalarında bulamazsın beni.
..................................
Küllendi sanır yürek bazen sevdaları. Öfkeler masum olur zaman zaman, gülüşü donuk odalarda.
Sessiz bir deniz getirir buz dağlarının öfkelerini.
Kalbin ortasında saplı bir hançerle el sallar yürek ayrılıklara... Lakin kanamaktadır.
Yağmur geceye düşer, kangrenli ovalara haylaz düşler ekilir.
Hırçın dalgalar vurulur dağlara... Her vuruş kan kaybederken coşkun bir sevda oluverir şair...
Kutluyorum yürekten...