GÖNÜL YARASI
Çırpma kanatlarını gönlüm konamazsın hilale
Beyhudedir cehdin yüzün sergendir melale Yürek sana kırgın coşkun ırmaklar yatağına Gömdün beni ebede dek hasretin batağına Sanma gecenin örtüsü gizler bütün hüznünü Değince ayın nuru aşikar eder yüzünü Kalbim yangın yeri ne gül kaldı ne lale Bu yürek sende doğdu sende erdi kemale Uğrunda boynuma taktın aşkın zincirini Ermeden visale tattırdın hazin hicrini Göğsümden süzülürken topuğumdan çıktı sancım Dudaklarımda ateş gözlerimde saçıldı kıvılcım Hazan vurdu gönlüme döktü yapraklarımı Toza toprağa kattın dağ gibi bu adamı Bir kuru dal kaldı ömürlük çınardan geriye Bir daha sevmem böyle toprağı ölesiye Bal gözün gibi yanıyor umudumun çırası Ölsem de silinmez bendeki bu gönül yarası |