HASRET
Meltem rüzgârı esiyor, bak!
Neden solmuş bu taze güller? Hangisine sorsam, yolunu gözler, Ve hasretle, dönmeni bekler... Bir gün gitti dediklerinde, Yeni güne açmadı pembe güller. Biliyor musun, onlar da benim gibi, Buna inanmak istemediler... Ben seni, yangınlardan kopardım, aldım, Ellerimi kor ateşlerde yaktım. Bile bile yaktım da kül ettim, Derdim küllerimi sana, toprak eyledim... Ateş çiçeğimsin, sebebim... Bağrım yanıyor, kederliyim. Düşlerim yanıyor, hayallerdeyim. Yüreğim kanıyor, ellerdeyim. Şimdi bu topraklar suya hasret, Bitsin bu ayrılık, insaf et. Gel de dallarımda çiçekler açsın, Gözlerim değil, bulutlar ağlasın... Biz hâlâ bıraktığın bu yerde, Penceremde solmuş çiçeklerle, Aşkınla dolan kalplerimizle, Geleceğin günü bekliyoruz, hasretle... MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti |