SEN GİDERKEN
Herkes gidiyor buralardan,
Ben hüzünleniyorum! Sen de gidiyorsun, Ağlıyorum... Sana emanet ediyorum, Kalbimi ve nefesimi, Geçmişimi, sevgimi... Göreceğim elbet seni yeniden. Fakat, içimde bir burukluk var. Kendimi buna mecbur hissediyorum, Ağlıyorum... Gece yarısına on var saat. Ürperiyor dallarında yapraklar. Yalnızım kör karanlıkta, Bir başıma ve sensiz... Uzuyor derinlikleri yıldızların. Ben, uçsuz bucaksız, Dipsiz bir kuyudayım. Duymuyorum kalbimin sesini, Belli ki atmıyor, çaresiz. Işığa hasret gönlüm, Sen giderken, Bir başına ve sensiz... MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti |