Bir daha son kez
Her gün baştan yazmalı sana.
Baştan almalı ne varsa. İçten saymalı. Ama bilmemelisin sen, Hiç duymamalısın. Ahenginde ölümün, Sesine eşlik etmelisin, Ezberimde kalmalısın, Unuttuğunu unutup. Unutmadığını anlar gibi, Unuttuğunda beni. Sigara kalem olsun, Kağıt bittiğinde, Söndürmeye yine. Zoruna gitmesin hiç, Ama kolay olmadı bilmelisin. Yalnızlık bardak diplerine, Tek his olsun yine. Uzun zamandır ilk kez, Zincirimin gölgeleri, Yerde kalsın. Son defa, İlk kez sevmezken sen, Camdan düşmesin gözlerin, Ardına baksın. Bu toprak yol fazla sarstı bizi, Ruhumun tek derdi, Eğimine düştü, Bu yassı dünyanın. |