Dokunma bana desem yüreğin söz dinler mi?
Gönlüm yaralar dolu hepsini saramadım
Görünce acıları benim gibi inler mi?
Henüz zaman çok erken geçmişe karamadım
Gökyüzüne ip gerdim kurusun bekliyorum
Kuruyan her yarayı uç uca ekliyorum.


Anlaşılmaz makamda konuşturma dur beni
Zaten hep hüzzam çaldı yıllar yılı bu yürek
Bir sonbahar mevsimi tanımıştım ben seni
Kapından anıları kararken elde kürek
Bense o Sibirya’dan daha yeni dönmüştüm
Üşümüştük ikimiz anlaşırız sanmıştım.


Nereden bilecektim sen her mevsim karlıydın
Hazan senin yükündü alışkındın yaraya
Aşk denen o yollara gelemez rötarlıydın
Denizde boğuluyor çıkmıyordun karaya
Benim gibi serçeyi omuzun taşımazdı
Nahif duygudan yoksun yüreğin ışımazdı.


Kapından uzaklaştım yönümü değiştirip
Zaten onca acıyı çekemezdi yüreğim
Süt liman bir denize bu kalbi sığıştırıp
Sessizce beklemektir artık yalnız ereğim
Uzak dur baharımdan rüzgar da yıkanayım
Estikçe saçlarımda nefessiz tıkanayım.


Ayvazım DENİZ