Büyük Şehir Neyime
Ne büyük umutlarla köyden şehre göçülür
Taşı toprağı altın demiş atalarımız Önceden gelenlerle aynı meslek seçilir Gün gelir birer birer çıkar hatalarımız Veresiye bir hayat ölüm bile taksitle Alması kolay ama vermesi zül geliyor İnsanlar harcanıyor farklı türden maksatla Felek denilen elek güçsüzleri eliyor Oğlan kız büyüyünce tezatı farkediyor Güzel yaşam hayali hep gözünün önünde Gelenekle mücehhez huyunu terkediyor Ne etsin görmemiş ki bunlar yoktu dününde Şehrin siluetine varoşlardan bakarız Gezip tozmak mı? hayal, karnımız doysun yeter İşimizin gereği ancak evden çıkarız Geleceği düşünmek her gün ölmekten beter İnsanlar robotlaşmış selam veren alan yok Dünyalık telaşıyla herkes kazanç peşinde Örf ve adet tükenmiş kıymetini bilen yok Silinir olmuş izler toprağında taşında Binalar gökdelenler adım başı A-V-M Kent hayatı sarmadı çekip gidem köyüme Şehirler gurban olsun benim kerpiç evime Huzuru arıyorum büyük şehir neyime... Mehmet Nalbant |