DUDAKTAN DÖKÜLEN SÖZLER AĞLIYOR
Yokluğun yürekte en büyük sızı
Dudaktan dökülen sözler ağlıyor Albümü açtıkça yaşanır mazi Hasretle baktığım gözler ağlıyor Tamburda kemanda dokunsam tele Buselik makamda kopar velvele En güzel şarkıyı çalsalar bile Her adın geçişte sazlar ağlıyor Hayal gibi sanki coşup güldüğüm Gönüldeki gam’ı, atıp sildiğim Senin yanındayken huzur bulduğum Sevinçler, kahkaha, hazlar ağlıyor Boş imiş saraylar sen olmayınca Biter mi bu ömür zevk almayınca Nisan yağmuruyla sen gelmeyince Baharlarım yasta, yazlar ağlıyor Sen bana, ben sana seslenecektik Bir ömür sırt, sırta yaslanacaktık Hayaller kurarak, hislenecektik Vuslatı olmayan tezler ağlıyor Sevdanın olmazsa olmazı saygı Bitmiyor güzelim yürekte kaygı Evrene sığmıyor, aşk denen duygu Güneşi görmeyen buzlar ağlıyor Lüzumsuz kül oldun yıldırımlarda Özlem çiçek açtı bildirimlerde Sokakta, her yerde, kaldırımlarda Baktığım her yerde izler ağlıyor Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Buselik makamda kopar velvele
En güzel şarkıyı çalsalar bile
Her adın geçişte sazlar ağlıyor
*******************************************
Emmi oğlu, maşaAllah doğrusu.TSM konusunda bir hayli donanımlısınız.
ikinci kıtaya bir sanatçı gözü ile baktım ve inceledim.
Tümüyle nefis bir şiir. Akıp giden, sürükleyen üslubunuzla en güzele imza atmışsınız yine.
Şunu da belirtmeliyim ki, pek fazla Deftere giremiyorum. Dolyısıyla_Sizin ve_ pekçok şairimizin güzel şiirlerini kaçırıyorum...
Efendim, çok beğeni ve takdirlerim emeğinize ve yeteneğinize. KUTLUYORUM emmi oğlu.
babidim tarafından 8/13/2013 4:13:41 PM zamanında düzenlenmiştir.