İNTİHAR KOKUYORSUN AGÎRE İNTİHARHiç bilmediğim mevsimlerde çiçek açıyorsun Agîre Kuruyan dallarına can verirken kelebek yağmurları Hiç gitmediğim ülkelere göç ediyorsun kül rengi kanatlarınla Siyah çaputlar bağlıyorsun dilek ağaçlarına İntihar kokuyorsun Agîre intihar .. Kabuslar musallat oluyor sensiz her geceme Çığlık çığlığa uyanıyorum uykularımdan Neredesin Agîre Ayın şavkı soluyor gözlerimde Koyu bir isyan düşüyor sana yazdığım şiirlere Hiç dinlemediğim şarkıları söylüyorsun Agîre titreyen dudaklarınla Dağ rüzgarları dağıtırken saçlarını Siyah kefenler giydiriyorsun çürüyen bedenime Kurutuyorsun sana akan bütün nehirleri Soğuk bir ölüm bırakırken uçurumlara İntihar kokuyorsun Agîre intihar Susturuyorsun sana avaz avaz bağırdığım cümleleri Kara kaplı romanlara gömüyorsun en hazin hikayemi Annemin kucağından çalıyorsun çocukluğumun en güzel neşesini Günahsız bir mahkumu asıyorsun darağacına Tetiği çekilen her silahın namlusunda İntihar kokuyorsun Agîre intihar Hiç görmediğim şehirlerde yaşıyorsun Agîre Sokaklarına yağarken sonbahar yağmurları Suratıma savuruyorsun kuruyan yaprakları Tarifsiz bir acı sızıyor beynime Masanda boynu bükük kalan mektupların her harfinde İntihar kokuyorsun Agîre İntihar… Bil ki kırılan bir kalbin ağır sancısıdır bu yazdıklarım Adını sayıklarken körelmiş kalemim Ruhsuz bir şair şiir peydahladı yine sana Kana doymayan bir ülkeye her dokunduğumda İntihar kokuyorsun Agîre intihar .. |
Sokaklarına yağarken sonbahar yağmurları
Suratıma savuruyorsun kuruyan yaprakları
Tarifsiz bir acı sızıyor beynime
Masanda boynu bükük kalan mektupların her harfinde
İntihar kokuyorsun Agîre İntihar…
Kalemin gücü beyaz sayfayla buluşunca okuyan büyüleniyor ablam tebrik ederim yazdıran yüreğini okuyan nefesi...